Morgnar sem koma kaldir og heyra undir marsmánuð henta einkar vel til hvítþvotta. Hvaða morgun hentar ekki til að þvo hvítt spyr ég nú bara. Hef ekki vaknað með kolamolann á kassanum lengi en í morgun var hann að myndast við að koma sér fyrir, eins og Gosi þegar hann hringar sig makindalega ofan á bringunni. En seiseisei, þá stekkur maður bara á fætur, opnar út í garð og stingur í vélina. "Og skorstensfejeren gik en tur, gik en tur..." Þvottaefni og ferskt loft gera galdurinn og hviss! brjóstið er hreint, galopið og reiðubúið til að taka á móti undrum þessa sólríka þvottadags. Í þessum degi býr labbitúr niður að sjó, vinna, lestur og afmæli litla bróðurs sem er orðin svo stór. Kolamolinn hefur breyst í sexvængjað fiðrildi sem stafar gylltum geislum í áttir allar.